Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης *
26/09/2020
«Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
Μετά το άρθρο μου – όχι δεν είμαι Προμηθέας…, όμως το έγραψα. Και καλώς… έπραξα. Το θλιβερό, όμως, είναι πως δικαιώθηκαν, δυστυχώς, πανηγυρικά οι Κασσάνδρες-με τίτλο «Λόγια…Λόγια….Λόγια…Λόγια…Ψεύτικα» (Χ.&Π. Κατσιμίχα) που αναφερότανε, διεξοδικά στις, εν πολλοίς, κακές –επιεικώς κι έναντι των εξαγγελιών της κυβέρνησης – συνθήκες (πρωτόκολλα υγιεινής, πλήθος μαθητών ανά τμήμα, χώροι, συγχρωτισμοί…) έναρξης και λειτουργίας της νέας σχολικής χρονιάς (αναρτήθηκε στον ιστότοπο του 902.gr και της Λαϊκής Συσπείρωσης Αγίων Αναργύρων την 3/9/20)…Τρεις ημέρες μετά την έναρξη των μαθημάτων (17/9/20) πληροφορήθηκα επί του θέματος…, δρώμενα, αντιδράσεις, πράξεις, συμπεριφορές και φρασεολογίες…πολύ μακράν των αντανακλαστικών του πολιτικού ήθους, του επιβαλλόμενου καθωσπρεπισμού του χώρου και των δημοκρατικών παραδόσεων του Δήμου μας. Πρωταγωνιστής ο νέος, από το 2019, κύριος Δήμαρχος Αγίων Αναργύρων-Καματερού. Δεν τον γνωρίζω τον κύριο. Πράξεις κρίνονται.
Σε νόμιμη διαμαρτυρία Δημοτών-άσκηση, όπως έκριναν, δημοκρατικού τους δικαιώματος για το θεμελιώδες υπαρξιακό – η ζωή, το πολυτιμότερο αγαθό – θέμα υγιεινής λειτουργίας και συνθηκών λειτουργίας ένιων σχολείων περιοχής του Δήμου μας, ο υπεύθυνος και αρμόδιος Διαχειριστής κύριος Δήμαρχος, αντί πολιτισμένου, ανθρώπινου, συναινετικού, φιλικού διαλόγου ως έπραξαν συνάδελφοί του και η δημοκρατική παράδοση, το ήθος και η συνήθεια, όχι μόνο του Δήμου μας επιβάλλει, καλεί (ζήτησα, αλήθεια σας λέω, να μου δώσουν έγγραφα…δεν το πίστευα αυτό για το Δήμο μας…Ο Δήμος Αγίων Αναργύρων!!! έφτασε, είπα, ως…εκεί….Συγγνώμη, συνδημότες μου, μια μεγάλη συγγνώμη από έναν παλιό Δημότη, που έχει με πολλή αγάπη και σύνεση ασχοληθεί για δεκαετίες με τα κοινά του τόπου…Συγγνώμη), καλεί, λοιπόν, και ζητάει, πέραν πάσης δεοντολογίας (δεν «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» δα…) και καλής…γειτονίας..νόμον και τάξιν. Μάλιστα. Τον νόμον και την τάξιν.
Με έγγραφο της 17ης Σεπτέμβρη 2020 προς:
(α) τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας,
(β) το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων-Καματερού κ α ι
(γ) την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών,
τους καλεί να παρέμβουν για «να γίνουν όλες οι απαραίτητες (προσέξτε, παρακαλώ, ούτε καν γράφει…νόμιμες…απλά «απαραίτητες ενέργειες»!!! Ποιες να είναι…αυτές;) για να ξαναλειτουργήσει το σχολείο». Ξεχάστηκε η κοινοποίηση προς το Γ’ Σώμα Στρατού. Ανατριχίλα. Ανατριχίλα, κυριολεκτικά, νοιώθουμε όλοι εμείς οι παλιοί. Με τέτοιες νοοτροπίες και πρακτικές. Και μάλιστα από ανθρώπους νέους. Απουσία επιχειρημάτων να είναι; Αμηχανία στον δημοκρατικό και δημιουργικό διάλογο να είναι; Οίηση; Αλαζονεία; Αμετροέπεια; Ό,τι, πάντως, κι αν είναι, τίποτα δεν βοηθάει και σε κανένα επίπεδο τη Δημοκρατική λειτουργία του Δήμου. Παραπέμπει μόνο, δυστυχώς, στις πιο σκοτεινές ημέρες των πιο σκοτεινών και μαύρων περιόδων της πατρίδας μας. Κι αυτό δεν το θέλει κανένας, μα κανένας Δημοκράτης και νομοταγής Δημότης.
Όμως, έτσι έχουν τα πράγματα. Ακριβώς. Ακριβέστατα. Αφού…έτσι αποφάσισε ο ένας στους πέντε – ναι, ναι…ο ένας στους πέντε ή το 20%- από τους συνδημότες μας για το ποιος θα είναι επικεφαλής στο Δήμο. Για πέντε χρόνια…Το ένα πέρασε.
Και η κουβέντα να μην γίνεται για την «ταμπακέρα», τη λύση ,δηλαδή, των υπαρκτών προβλημάτων. Ουδεμία επ’αυτού η συζήτηση. Σιγή ασυρμάτου. Γιατί εδώ θα σε ήθελα κάβουρα, αν τολμάς. Να περπατήσεις στα κάρβουνα. Στα εύκολα…περπατάνε και οι … «χήνες».
Και δεν πιστεύω να πιστεύει κανείς το απίστευτο. Πως έτσι, δηλαδή, στα καλά καθούμενα…Ένα Σάββατο βράδυ, μια Κυριακή πρωί, ξύπνησαν γονείς, παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες για να πάνε στην εκκλησιά για το προσκύνημα, το κατηχητικό ή τη μεταλαβιά τους. Και στο δρόμο…λάμιες επαναστατικών και ανατρεπτικών του συστήματος,κινημάτων, τους έπεισαν να προχωρήσουν πρωί πρωί σε ασκήσεις πολεμικών τεχνών έμπροσθεν του Γραφείου του Κυρίου Δημάρχου. Και αυτοί, ευκολόπιστοι, αφελείς και ιδιοτελείς, με μπαϊράκια κι επαναστατικά λάβαρα φτάσανε λάβροι να διεκδικούν…τα αυτονόητα. Το «πρόσφορο» που τους αναλογεί.
Λίγη σοβαρότης δεν θα έβλαπτε. Τα προβλήματα, κύριε Δήμαρχε, τα προβλήματα και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για την υγεία των παιδιών τους είναι που τους κινητοποίησαν, κύριε Δήμαρχε. Σε αυτό πρέπει να δώσετε απάντηση. Δείτε αντιδράσεις και άλλων Δημάρχων. Δείτε θέση του Δημάρχου Πατρέων κυρίου Πελετίδη…Εκεί είναι η μαγκιά. Εκτός κι αν …εκτός κι αν… Αυτό ζητούν όλοι οι γονείς. Και όχι μόνον – αν ρωτήσετε, θα μάθετε – αυτοί που «κάνανε τη φασαρία». Το λέει καθαρά αυτό ο Αντώνης Σαμαράκης. Ελπίζω να τον «γνωρίζετε». Θα το δείτε στην πορεία…άλλωστε.
Νερώνεια η νηφαλιότητα. Λουδοβίκεια η οίηση… Ο Γαλβάς, όμως, υπομειδιά. Σαρδόνια.
Και ούτε που να προβληματιζόμαστε, αγαπητοί συνδημότες, αν αυτό που συνέβη, ήταν:
–Βάρβαρο: Όχι δεν ήτο. Θα ήτο αν μας κόβανε τη γλώσσα. Δεν μας την κόψανε. Θα μιλάμε. Θα τραγουδάμε.
-Βάναυσο: Όχι, δεν ήτο. Θα ήτο αν μας δένανε χειροπόδαρα στο κατάρτι. Δεν μας δέσανε. Θα διαμαρτυρόμαστε. Θα διεκδικούμε.
-Θλιβερό: Όχι, δεν ήτο. Θα ήτο αν κύπταμε τον αυχένα. Δεν κύψαμε… «Τη Ρωμιοσύνη, (λοιπόν) μην την κλαις».
-Επώδυνο: Όχι, δεν ήτο. Θα ήτο αν μας παίρνανε τα βιβλία. Δεν τους τα δώσαμε. Θα γράψουμε και νέα.
-Επικίνδυνο: Όχι, δεν ήτο. Θα ήτο αν δεν είμαστε με τους λίγους που, σύντομα, θα γίνουμε πολλοί. Και μ’αυτούς που «κάνουν φασαρία», Αντώνη Σαμαράκη.
Ναι… γιατί έτσι θα πάει δίκαια ο κόσμος μας μπροστά. Που θα πάει ο κόσμος μας, δίκαια, μπροστά.
Άσχετο:
Ισχυρά σύστασις α: Η αυτοϊασις.
Ισχυρά σύστασις β: Η αυτοϊχνηλάτησις.
Ισχυρά σύστασις γ: Ο …αυτοδιάλογος.
Ένας, όχι παροπλισμένος,
Πολίτης, Δημότης, Παππούς
* Συνταξιούχος. Ιστορικό στέλεχος της βιομηχανίας της δισκογραφίας σε ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ και MINOS-EMI. Συγγραφέας του βιβλίου «Με αφορμή την ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ.Η βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20Ο αιώνα». Εκδόσεις ΚΨΜ
