Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης*
Δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνεις Γιώργο.
Εφυγε –όχι… δεν έφυγε- ο μεγαλύτερος παραγωγός της ελληνικής δισκογραφίας. Ο Γιώργος Μακράκης. Που μαζί με τον Νίκανδρο Μηλιόπουλο κατέγραψαν το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας της ελληνικής μουσικής σε δίσκους.
Λίγες ημέρες πριν μπει ο Γιώργος στο νοσοκομείο –αρχές Ιούλη- συζητούσαμε ζωηρά-ζωηρά, όπως άλλωστε κάθε φορά, για την απόφασή του να γράψει, επιτέλους, αυτά τα μοναδικά -γιατί θα ήταν μοναδικά, και ξεχωριστά- ιστορήματα ηχογραφήσεων.
Δυστυχώς, ο Γιώργος, που όπως πάντα ήξερε διπλωματικά να ξεφεύγει από κάτι για το οποίο οριστικά δεν είχε αποφασίσει… είχε αποφασίσει…
-Αστα γι’ αργότερα αυτά Δημήτρη.
Εφυγες, όμως, Γιώργο… πολύ απρόσμενα… Και τραυματικά για όλους τους φίλους σου. Πολλούς… Από την Columbia της Λυκούργου 10.
Για όλους εμάς που σε αγαπήσαμε γι’ αυτό που ήσουν σαν άνθρωπος, αλλά και σαν πρόσωπο, με αίσθημα υψηλής πολιτισμικής ευθύνης και δημιουργίας. Γι’ αυτό και ήσουν παρόν σε ό,τι μεγάλο έχει να παρουσιάσει η ελληνική δισκογραφία.
Λυπάμαι προσωπικά σαν μέλος αυτής της κοινωνίας, όταν σκέπτομαι πως οι τόσο ενδιαφέρουσες ιστορίες σου –κοινωνικοπολιτικά- μπορεί να μην βρουν το δρόμο της «στοιχειοθεσίας».
Ελπίζω, όμως, ότι και γι’ αυτό κάτι θα έχεις σκεφτεί. Και οι τόσο αγαπητοί και άξιοι γιοί σου θα βρουν, τελικά, τον τρόπο να μην λείψουν οι απόψεις σου. Οι μνήμες σου.
Θυμάμαι την τελευταία σου φράση:
«Δημήτρη, θα τα καταφέρεις».
Όμως, όπως πάντα, δεν προστάτεψες το δικό σου εαυτό. Και η τύχη μαζί, σου φέρθηκε άδικα.
Θα σε θυμόμαστε Γιώργο –και η Γεωργία- με αγάπη, εκτίμηση και σεβασμό.
Στους παλιόφιλους που θα συναντήσεις –ξέρεις εσύ- τα σέβη μας τα σεβαστά.
Ο φίλος σου
Δημήτρης Φεργάδης
* Συνταξιούχος. Ιστορικό στέλεχος της βιομηχανίας της Δισκογραφίας σε Columbia και MINOS-EMI. Συγγραφέας του βιβλίου «Με αφορμή την Columbia – βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα». Εκδόσεις ΚΨΜ.
