«Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται να κουμπώσει σε προηγούμενα νομοσχέδια του ΣΥΡΙΖΑ (ν. Βερναρδάκη, ν. Κατρούγκαλου), του ΠΑΣΟΚ (ν. Ρέππα), να υπηρετήσει τη στρατηγική της “συνέχειας του κράτους” και κυρίως να λύσει το ζήτημα ποιοι θα προσλαμβάνονται στο Δημόσιο, ποιοι -από τα δικά τους παιδιά- θα επανδρώσουν τον κρατικό μηχανισμό.
Με το νομοσχέδιο αυτό η λεγόμενη συνέντευξη -ως τρόπος αποκλεισμού κάποιων- επεκτείνεται σχεδόν σε όλο το δημόσιο τομέα, ενώ μέχρι σήμερα είχε να κάνει μόνο με την επιλογή στελεχών διοίκησης.
Αξιοκρατία και συνέντευξη δεν συμβιβάζονται, αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και πανδημίας όπου έχει φανεί με τον πιο τραγικό τρόπο η υποστελέχωση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών (νοσοκομεία, σχολεία, ασφαλιστικά ταμεία κ.ά.) η κυβέρνηση επιλέγει να κάνει επικοινωνιακό παιχνίδι με το σύστημα προσλήψεων χωρίς να κάνει προσλήψεις.
Ειδικά αυτή την περίοδο, οι δημόσιες υπηρεσίες και οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν ανάγκη από τη θεσμοθέτηση κάποιων κριτηρίων πρόσληψης, αλλά από μαζικές προσλήψεις, από μαζικούς, μόνιμους διορισμούς, από τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας κ.ά.
Το ζητούμενο δεν είναι ο τρόπος διορισμού, αλλά το ότι και με την κυβέρνηση της ΝΔ δεν γίνονται διορισμοί με συνέπειες στη λειτουργία των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και τα κοινωνικά, εργασιακά δικαιώματα.
Προτάσεις και λύσεις υπάρχουν:
-
Εδώ και τώρα μαζικοί, μόνιμοι διορισμοί ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά στις δημόσιες υπηρεσίες.
-
Εδώ και τώρα αδιάβλητο σύστημα προσλήψεων μόνο με μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια.
-
Εδώ και τώρα να αποσυρθεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο των ημετέρων και της αναξιοκρατίας».
