«Μόλις πριν λίγες μέρες στελέχη της κυβέρνησης, της Περιφέρειας Αττικής, αλλά και δημοτικές αρχές διαφήμιζαν την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού απέναντι στην επερχόμενη κακοκαιρία. Η σκληρή πραγματικότητα, που διαμορφώθηκε για τους κατοίκους της Αττικής, τους διέψευσε παταγωδώς. Η προετοιμασία αποδείχτηκε ένα μεγάλο ψέμα και τελικά το μόνο σχέδιο που είχε η κυβέρνηση ήταν το “μένουμε σπίτι”.
Όσα επικοινωνιακά κόλπα, όσα ψέματα, όσοι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί και εάν επιστρατεύτηκαν, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη δίκαιη οργή και αγανάκτηση των κατοίκων. Δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια για:
-
Τις περιοχές, που έμειναν για μέρες χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, αφήνοντας χιλιάδες ανθρώπους μέσα στο κρύο, ακόμη και άτομα με προβλήματα υγείας (π.χ. ανάγκη για παροχή οξυγόνου) εκτεθειμένα σε σοβαρούς κινδύνους, ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής της “απελευθέρωσης” κρίσιμων τομέων, όπως της Ενέργειας, την οποία υπηρέτησαν προσηλωμένα όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Αυτή η πολιτική οδήγησε πριν λίγες μέρες και στην έκρηξη του μετασχηματιστή στο Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) Κουμουνδούρου και βύθισε τη μισή Αττική στο σκοτάδι (χωρίς μάλιστα να υπάρχει κακοκαιρία…).
-
Την κλειστή -από τη Δευτέρα- Εθνική Οδό Αθηνών – Λαμίας με πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Αυτό πρακτικά απάλλαξε την κοινοπραξία που την εκμεταλλεύεται από τη ρήτρα που θα κατέβαλλε εξαιτίας της “αδυναμίας” της να τη διατηρήσει ανοιχτή. Πρόκειται για τμήμα της ΠΑΘΕ, την κατασκευή της οποίας χρυσοπλήρωσε ο λαός και συνεχίζει να πληρώνει μέσω των διοδίων. Η κλειστή Εθνική Οδός επί ΣΥΡΙΖΑ το 2017 και επί ΝΔ το 2021 είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
-
Το απροσπέλαστο οδικό δίκτυο εντός της Αττικής, μαζί με την ακινητοποίηση σχεδόν όλων των αστικών συγκοινωνιών για ένα 24ωρο, αφού και δω η πολιτική της εμπορευματοποίησης και της απελευθέρωσης έχουν “ξεχαρβαλώσει” οχήματα, τρένα, γενικότερα υποδομές και έχουν αφήσει ελάχιστο προσωπικό.
-
Την αδυναμία να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε προσωπικό και σε όσους έχουν ανάγκη σε κρίσιμες υπηρεσίες, όπως τα νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας, οι υπηρεσίες των δήμων, τα κέντρα προσφύγων.
-
Την υποκρισία της κυβέρνησης που, αντί να απαγορεύσει τη διανομή με μηχανάκια, έδινε απλά συστάσεις στους εργοδότες, αφήνοντας στο έλεος της κακοκαιρίας τους διανομείς που κυριολεκτικά έπαιζαν τη ζωή τους “κορόνα – γράμματα” για ένα μεροκάματο.
-
Την αναβολή των εμβολιασμών την Τρίτη, σε ορισμένες περιπτώσεις και τη Δευτέρα, όπως στην “Πολυκλινική” του Ολυμπιακού Χωριού.
-
Τους πρόσφυγες που αφέθηκαν για ώρες εκτεθειμένοι στην κακοκαιρία, χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας.
Η άθλια αυτή κατάσταση δεν οφείλεται “στην ανικανότητα” των μηχανισμών του κεντρικού κράτους που λειτουργούν μια χαρά όταν υπερασπίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου και με “fast track” διαδικασίες προωθούν τους σχεδιασμούς του.
Δεν οφείλεται στην “ανικανότητα” περιφερειακών και δημοτικών αρχών, αλλά στο γεγονός ότι κι αυτές στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική και δεν διεκδικούν ουσιαστική ενίσχυση σε προσωπικό και εξοπλισμό, όπως ο δήμαρχος Αθηναίων που ψάχνει τη λύση του προβλήματος στις αρμοδιότητες…
Επίσης, δεν οφείλεται στην “ατομική ευθύνη” που η κυβέρνηση έχει κάνει “καραμέλα” από την πανδημία. Δεν οφείλεται στον “κακό μας τον καιρό”, όπως προσπαθούν διαχρονικά να μας πείσουν οι κυβερνήσεις, ρίχνοντας το φταίξιμο άλλοτε στον χιονιά, άλλοτε στη βροχή, άλλοτε στη ζέστη, άλλοτε στον αέρα κλπ. Μία επιχειρηματολογία που αναπαράγουν συστηματικά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Άραγε πόσο ακραίο είναι να χιονίζει τον χειμώνα, ακόμα και στην Αττική; Η προπαγάνδα για τα “ακραία καιρικά φαινόμενα” και η απόδοση σε αυτά των απωλειών ζωών και των καταστροφών είναι πλέον γνωστή.
Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με “συμψηφισμούς νεκρών”, από το Μάτι, τη Μάνδρα, την πανδημία, με την προσπάθεια να “ξεπλυθούν” οι ευθύνες του ενός στις ευθύνες του άλλου, είναι άθλια και προσβλητική για τον λαό.
Όλα τα παραπάνω οφείλονται στην αντιλαϊκή πολιτική, που ασκείται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις, αντιμετωπίζοντας την πολιτική προστασία ως κόστος.
Είναι η πολιτική που έχει για θεό τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Στα κέρδη αυτά δεν χωράνε μέτρα προστασίας του λαού από φυσικά φαινόμενα και κάθε κοινωνική ανάγκη μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Γι’ αυτό είναι υποστελεχωμένες και χωρίς εξοπλισμό οι δομές πολιτικής προστασίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι η Περιφέρεια Αττικής, η μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, διαθέτει μόνο δύο ιδιόκτητα εκχιονιστικά μηχανήματα, με αποτέλεσμα να νοικιάζει μηχανήματα έναντι υψηλού αντιτίμου από ιδιώτες. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι δεν επαρκούν, ειδικά όταν υπάρχουν περιοχές στην Αττική που δεν χιονίζει “μία στο τόσο”.
Οι τραγικές ελλείψεις στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν, ούτε με την αυτοθυσία των εργαζομένων σε Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση ούτε, όπως αποδείχθηκε, με τις πανάκριβες υπηρεσίες ιδιωτών στις οποίες προσφεύγει το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ο λαός της Αττικής μέσα από τα σωματεία και τους φορείς μπορεί με αποφασιστικότητα να παλέψει διεκδικώντας:
– Να αποκατασταθούν άμεσα οι ζημιές σε περιουσίες και αυτοκίνητα.
– Να είναι αποκλειστική μέριμνα και ευθύνη του κράτους η οργάνωση της πολιτικής προστασίας με καθορισμένους ρόλους για όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και κρατικά όργανα.
– Να χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό και να ενισχυθούν μαζικά με μόνιμο προσωπικό και με όλο τον απαιτούμενο εξοπλισμό όλες οι κρατικές δομές πολιτικής προστασίας.
Σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη, η τεχνολογία, η ανθρώπινη εργασία για τη ριζική βελτίωση της ζωής του λαού και την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων. Αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της εργατικής εξουσίας που στο επίκεντρό της θα έχει τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων που μπαίνουν εμπόδιο για την κοινωνική πρόοδο και ευημερία. Όπου θα υπάρχει ολοκληρωμένο επιστημονικό σχέδιο, προσωπικό και εξοπλισμός για την αντιμετώπιση των φυσικών φαινομένων και συνολικά για τη διασφάλιση της πολιτικής προστασίας. Γιατί δεν είναι αναπόφευκτο “όταν βρέχει να πνιγόμαστε”, “όταν εκδηλώνεται μια πυρκαγιά να καιγόμαστε”, “όταν χιονίζει να παραλύουμε”. Γιατί αξίζει να παλέψουμε με το ΚΚΕ για τη ζωή και το μέλλον που μας αξίζει».
